grin.blogfa.com

paeezman.blogfa.com

پاییزی باش چون من تنها

http://www.paeezman.blogfa.com/8708.aspx

پاییزی باش چون من تنها. گاهي مي انديشم كه آيا تقدير و سرنوشت دست خودمان است يا نه؟ من در راه وبلاگ نويسي دوستان زيادي از دست دادم كه هركدام به سرنوشت تلخ و گاهي شيرين. اما خودم تحمل كردم و هيچگاه كوتاه نيامدم. ماندم و با سرنوشت صلح كردم. دوستان زيادي در وبلاگم داشتم كه كم كم رفتند. با كسيكه هميشه آرزوشو داشت ازدواج كرد و ديگر ننوشت. دردنامه اي براي دل خويش. بر اثر سرطان از دنيا رفت و دست نوشته هاش باقي موند. و حالا دوباره دوست ديگري نتوانست با بد روزگار بسازد. و وبلاگش را تعطيل كرد، رامين. نوشته شده در ۸...

paris-parisa.blogfa.com

صبح روز بعد

http://www.paris-parisa.blogfa.com/8611.aspx

همیشه تاریک ترین لحظه شب لحظه طلوع خورشید است. یادم باشه رنگ آدما با هم فرق میکنه، ازشون تو رنگ خودشون توقع داشته باشم. یادم باشه برای هر چیزی به اندازه خودش ارزش قایل بشم. نه بیشتر و نه کمتر . یادم باشه یه ظرفی هست توی وجود همه که گنجایشی داره، بیشتر از اون پ ر نشم و پ ر نکنم . یادم باشه مداد قرمزم رو دربیارم و دور چیزایی که یه بار راهش رو رفتم و جواب نداده خط بکشم . یادم باشه مداد سبزم رو دربیارم و دور چیزایی که یه بار راهش رو رفتم و خوب جواب داده خط بکشم. یادم باشه کمتر برنجم. ترانه های کوچک غربت.

paris-parisa.blogfa.com

صبح روز بعد

http://www.paris-parisa.blogfa.com/8706.aspx

همیشه تاریک ترین لحظه شب لحظه طلوع خورشید است. خواب دیدم که درخت تاکم. تنم سبز است و از هر سرانگشتم، خوشه های سرخ انگور آویزان. شاد شدم از این خواب و آن را به آب گفتم. فردای آن روز، خوابم تعبیر شد و دیدم اینجا که منم باغچه ای است و عمری ست که من ریشه در خاک دارم. و ناگزیر دستهایم جوانه زد و تنم، ترک خورد و پاهایم عمق را به جستجو رفت. و از آن پس تاکی که همسایه ما بود، رفیقم شد. و او بود که به من گفت: همه عالم می روند و همه عالم می دوند، پس تو هم رفتن و دویدن بیاموز. تو هم باید از غورگی تا انگوری بدوی.

paris-parisa.blogfa.com

صبح روز بعد -

http://www.paris-parisa.blogfa.com/post-40.aspx

همیشه تاریک ترین لحظه شب لحظه طلوع خورشید است. به نام خدا . به نام آنکه عشق را آفرید. و امید را. حساب و كتابي با دلم داشتم كه بايد قبل از سال تحويل سرراست ميشد. حرفهاي زيادي با خودم داشتم و حرفهايي هم با خدايي كه او خوب میشناسدم. دارم آدمهایی رو تصور میکنم که چقدر هیجان دارن. چقدر عجله دارن برای خرید کردن. برای رسیدن. انگار تا چند روز دیگه قراره همه چی متوقف بشه. سال نو همه مبارک. نوشته شده در Sat 15 Mar 2008. ورود با کفش های سیاه ممنوع. ترانه های کوچک غربت. دعا به حال بیابان. طنین گام های عشق.

paris-parisa.blogfa.com

صبح روز بعد -

http://www.paris-parisa.blogfa.com/post-41.aspx

همیشه تاریک ترین لحظه شب لحظه طلوع خورشید است. خواب دیدم که درخت تاکم. تنم سبز است و از هر سرانگشتم، خوشه های سرخ انگور آویزان. شاد شدم از این خواب و آن را به آب گفتم. فردای آن روز، خوابم تعبیر شد و دیدم اینجا که منم باغچه ای است و عمری ست که من ریشه در خاک دارم. و ناگزیر دستهایم جوانه زد و تنم، ترک خورد و پاهایم عمق را به جستجو رفت. و از آن پس تاکی که همسایه ما بود، رفیقم شد. و او بود که به من گفت: همه عالم می روند و همه عالم می دوند، پس تو هم رفتن و دویدن بیاموز. تو هم باید از غورگی تا انگوری بدوی.

paris-parisa.blogfa.com

صبح روز بعد -

http://www.paris-parisa.blogfa.com/post-38.aspx

همیشه تاریک ترین لحظه شب لحظه طلوع خورشید است. انتظار خبری نیست مرا. دلم گرفته بود یه فال حافط گرفتم این اومد:. بود آیا که در میکده ها بگشایند گره از کار فروبسته ما بگشایند. اگر از بهر دل زاهد خود بین بستند دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند. نوشته شده در Sun 2 Mar 2008. ورود با کفش های سیاه ممنوع. ترانه های کوچک غربت. دعا به حال بیابان. طنین گام های عشق.

paris-parisa.blogfa.com

صبح روز بعد

http://www.paris-parisa.blogfa.com/8608.aspx

همیشه تاریک ترین لحظه شب لحظه طلوع خورشید است. زندگی برگ بودن در مسیر باد نیست. ریشه هم هرگز اسیر باد نیست. حرف هاي ما هنوز ناتمامند تا نگاه ميکنی وقت رفتن است.باز همان حکايت هميشگی،پيش از آنکه با خبر شوی لحظه ي رفتن تو ناگزير ميشود. ای آی. دريغ و حسرت هميشگی، ناگهان چقدر زود دير ميشود. نوشته شده در Wed 21 Nov 2007. پرستار بال کبوتر و پروانه بوده ای درست. پس این همه صحبت از رفتن نا بهنگام چرا؟ نوشته شده در Mon 19 Nov 2007. حالا ظاهرا یا ما اشتباه دعا کردیم. یا اشتباهی پیش اومده. آرمیتیس یاد گرفته جیغ بزن...

paris-parisa.blogfa.com

صبح روز بعد -

http://www.paris-parisa.blogfa.com/post-35.aspx

همیشه تاریک ترین لحظه شب لحظه طلوع خورشید است. یادم باشه رنگ آدما با هم فرق میکنه، ازشون تو رنگ خودشون توقع داشته باشم. یادم باشه برای هر چیزی به اندازه خودش ارزش قایل بشم. نه بیشتر و نه کمتر . یادم باشه یه ظرفی هست توی وجود همه که گنجایشی داره، بیشتر از اون پ ر نشم و پ ر نکنم . یادم باشه مداد قرمزم رو دربیارم و دور چیزایی که یه بار راهش رو رفتم و جواب نداده خط بکشم . یادم باشه مداد سبزم رو دربیارم و دور چیزایی که یه بار راهش رو رفتم و خوب جواب داده خط بکشم. یادم باشه کمتر برنجم. ترانه های کوچک غربت.

paeezman.blogfa.com

پاییزی باش چون من تنها

http://www.paeezman.blogfa.com/8709.aspx

پاییزی باش چون من تنها. زمستون اومد و پاييز رفت الهي دلاتون هميشه بهاري باشه و قلبتون مثل تابستون گرم. نوشته شده در ۸۷/۰۹/۳۰ساعت 19 توسط پاییز. رو زير پا له ميكني يادت باشه. روزي به تو نفس. نوشته شده در ۸۷/۰۹/۲۶ساعت 17 توسط پاییز. را براي از دست دادن خورشيد. گريه كني، لذت ديدن ستاره. رو از دست خواهي داد. نوشته شده در ۸۷/۰۹/۲۳ساعت 22 توسط پاییز. تر از آنيم كه ب. نبوديم كه با سنگ. نوشته شده در ۸۷/۰۹/۲۲ساعت 20 توسط پاییز. اميد را بردار و از اينجا جدا شو. در خلوتي بنشين و از دنيا رها شو. هر كجا هستم باشم.

paeezman.blogfa.com

پاییزی باش چون من تنها

http://www.paeezman.blogfa.com/8703.aspx

پاییزی باش چون من تنها. مثل یک قطره ی آب. مثل یک قطره به سوی تو چکیدم. غربت رعد وجودم لرزاند. و چنان موج صدایم به سکوتت تابید. که تو فریاد زدی. و من اندازه یک قطره به قلبت خوردم. لیک آواز مرا جز خودم هیچ کسی گوش نداد. ابر پر باران گشت. و من از چشم تو بر گونه ی تو غلتیدم. و از آنجا به سر نامه ی ننوشته ی خود. که در آن حادثه ها می لرزید. و کلامش همه معراج جدایی ها بود. من از آن قلب تهی به سر نامه ی غمگین جدایی رفتم. و در آن لحظه چنان خشکیدم. که دگر قطره نبودم. ورقی خشک و مچاله به لب پنجره ی تنگ قفس بودم و بس.