kasperworld2.persianblog.ir

parsona.blogfa.com

!...جوراب من

http://www.parsona.blogfa.com/1391/08

شبیه لاک پشت آزرده سرم رو تو لاکم کردم و مثلا زندگی میکنم! یا شاید دارم تمرین زنده بودن میکنم. یه روز خوبم یه روز نه. دونه های بافتنی رو مثل فکرایی که تو ذهنم میاد یکی رو یکی زیر میبافم. فقط یه کار تکراری میتونه آرومم کنه! همین یکی زیر یکی رو های ساده که زنها سالهاست باهاش خودشون رو آروم میکنن و من این و تازه فهمیدم. بافتنی یه کشف زنانه است برای فرار از غم های کوچیک ولی زیاد! تاريخ شنبه ۱۳۹۱/۰۸/۲۷ساعت 19:2 نويسنده پرسونا. پا تو جوراب من نکن! منم نمیگم لنگه به لنگه ست! لنگه به لنگه های دلم. بوسه ے عش ق.

parsona.blogfa.com

!...جوراب من -

http://www.parsona.blogfa.com/post/188

تعویض گشته است به درهمشکستگی. درهمشکستهام، این خود امید بزرگی نیست؟ تاريخ یکشنبه ۱۳۹۲/۰۱/۰۴ساعت 23:28 نويسنده پرسونا. پا تو جوراب من نکن! اونم مثل کفش شخصیه. ولی اگه خواستی میتونی لنگه جوراباتو بیاری اینجا! منم نمیگم لنگه به لنگه ست! تو هم اگه جورابام لنگه به لنگه بود به روم نیار که اینا چیه پوشیدی؟ فوقش میتونی بگی جورابات خیلی به هم نمی ان همین! لنگه به لنگه های دلم. لنگه جوراب ها ی سوراخ قدیمی. بوسه ے عش ق. نگاه می کنم.گوش می کنم. یادداشت های دیوانگی یک برنامه نویس. یادداشت های روزانه ی دکتر دلژین.

parsona.blogfa.com

!...جوراب من

http://www.parsona.blogfa.com/1392/01

تعویض گشته است به درهمشکستگی. درهمشکستهام، این خود امید بزرگی نیست؟ تاريخ یکشنبه ۱۳۹۲/۰۱/۰۴ساعت 23:28 نويسنده پرسونا. پا تو جوراب من نکن! اونم مثل کفش شخصیه. ولی اگه خواستی میتونی لنگه جوراباتو بیاری اینجا! منم نمیگم لنگه به لنگه ست! تو هم اگه جورابام لنگه به لنگه بود به روم نیار که اینا چیه پوشیدی؟ فوقش میتونی بگی جورابات خیلی به هم نمی ان همین! لنگه به لنگه های دلم. لنگه جوراب ها ی سوراخ قدیمی. بوسه ے عش ق. نگاه می کنم.گوش می کنم. یادداشت های دیوانگی یک برنامه نویس. یادداشت های روزانه ی دکتر دلژین.

parsona.blogfa.com

!...جوراب من - لنگه ى 141

http://www.parsona.blogfa.com/post/185/لنگه-ى-141

همین چندر روز بعد از آن نشستم روی صندلی و گفتم بچینشان! و بعد وقتی موهام خشک شد و بلندی دانه های فرم نصف شده بود و آنقدر سر به هوا شده بودند که هیچ جاذبه ای به پایین نمیکشیدشان و روی سرم سر به هوا مانده بودند و هر کدام سازی می زندند. عین خیالم هم نیامد. چند سال قبل . شاید ۱۲- ۳- یا ۱۴ سال پیش شبی از چیدن ناگهانی شان تمام شب و روز بعد را گریه کرده بودم! شب پیرزن همسایه ی پایینی و بابا و روز معلمم آرامم می کردند که بلند می شود .باز هم بلندی اش می رسد به کمرت. صبر کن! و هیچ وقت دیگر هم به کمرم نرسید! اما می...

parsona.blogfa.com

!...جوراب من

http://www.parsona.blogfa.com/1391/07

تاريخ شنبه ۱۳۹۱/۰۷/۲۲ساعت 20:50 نويسنده پرسونا. باد تنها ایراد پاییز است. تمام کابوسهایم از باد شروع شده . تمام ترسم از اتفاقاتیست که نقطه ی شروعشان باد است. باد که می وزد - نه نسیم ها که می رقصاند - باد! باد که می وزد همه ی وجودم میلرزد . سست می شود. همه چیز به حد اعلا بی تعادل می شود هیچ چیز سر جای خودش نیست. همه طوری سرشان را فرو میکنند در یقه شان و پناه میبرند به لاک خودشان و کلاهشان را می چسبند! که غریبگی میکنی با دنیا. به تمام معنی نا امنی دارد برایم. و تنها چیزیست که می ترساندم. مه بود و باد!

parsona.blogfa.com

!...جوراب من -

http://www.parsona.blogfa.com/post/186

آخرین چیزیست که باقی میماند. یکی مانده به آخریست. من این مرحلهها را. مثل مسیر خانه تا دانشگاه. مثل مسیر حولحالنا تا یلدا. کوچه به کوچه از برم. و گریه آخرین چیزیست که . تاريخ شنبه ۱۳۹۱/۱۰/۰۹ساعت 15:16 نويسنده پرسونا. پا تو جوراب من نکن! اونم مثل کفش شخصیه. ولی اگه خواستی میتونی لنگه جوراباتو بیاری اینجا! منم نمیگم لنگه به لنگه ست! تو هم اگه جورابام لنگه به لنگه بود به روم نیار که اینا چیه پوشیدی؟ فوقش میتونی بگی جورابات خیلی به هم نمی ان همین! لنگه به لنگه های دلم. لنگه جوراب ها ی سوراخ قدیمی. بوسه ے عش ق.

parsona.blogfa.com

!...جوراب من - لنگه ی 137

http://www.parsona.blogfa.com/post/181/لنگه-ی-137

باد تنها ایراد پاییز است. تمام کابوسهایم از باد شروع شده . تمام ترسم از اتفاقاتیست که نقطه ی شروعشان باد است. باد که می وزد - نه نسیم ها که می رقصاند - باد! باد که می وزد همه ی وجودم میلرزد . سست می شود. همه چیز به حد اعلا بی تعادل می شود هیچ چیز سر جای خودش نیست. همه طوری سرشان را فرو میکنند در یقه شان و پناه میبرند به لاک خودشان و کلاهشان را می چسبند! که غریبگی میکنی با دنیا. به تمام معنی نا امنی دارد برایم. و تنها چیزیست که می ترساندم. مه بود و باد! و نه صدایی جز ناله های باد و نه حادثه ای جز باد!

parsona.blogfa.com

!...جوراب من

http://www.parsona.blogfa.com/1391/09

همین چندر روز بعد از آن نشستم روی صندلی و گفتم بچینشان! و بعد وقتی موهام خشک شد و بلندی دانه های فرم نصف شده بود و آنقدر سر به هوا شده بودند که هیچ جاذبه ای به پایین نمیکشیدشان و روی سرم سر به هوا مانده بودند و هر کدام سازی می زندند. عین خیالم هم نیامد. چند سال قبل . شاید ۱۲- ۳- یا ۱۴ سال پیش شبی از چیدن ناگهانی شان تمام شب و روز بعد را گریه کرده بودم! شب پیرزن همسایه ی پایینی و بابا و روز معلمم آرامم می کردند که بلند می شود .باز هم بلندی اش می رسد به کمرت. صبر کن! و هیچ وقت دیگر هم به کمرم نرسید! اما می...

parsona.blogfa.com

!...جوراب من

http://www.parsona.blogfa.com/1391/06

عشق این روزها کمی فرق کرده است با آن چیزی که قدیمها می خواندیم و برایمان تعریف می کردند. عشق این روزها عمرش شده چند روز و چند ساعت و چند دقیقه. نهایت به مستراح ختم میشود و بعدش پوشیدن لباس. عشق این روزها زود تمام می شود، فراموش نکن، عشق این روزها زود تمام می شود. عاشقش که شدی، خودت هم می دانی، چند دقیقه ای، چند ساعتی، چند روزی بیشتر جواب نمی دهد. فراموش نکن، باید دوباره عاشقش شوی، این خیلی مهم اس. حالا یک بار عاشق می شوی، تازه شروع می شود که هر بار عاشقش شوی، فراموش نکن، باید هر بار عاشقش شوی. شبیه خودت ...

parsona.blogfa.com

!...جوراب من - لنگه ی 142

http://www.parsona.blogfa.com/post/187/لنگه-ی-142

تقریبا هر روز میام اینجا و سر می زنم هیچ خبری نیست! نه از خودم نه از اینجا! هر روز صفحه ی پست مطلب جدید را باز میکنم و بعد میمانم که چه؟ چی می شود نوشت؟ از مدت هایی که مثلا نبودم ولی خودم میدانم که هرچند روز یکبار به بهانه ای سر به این دنیای مجازی میزدم و بهانه ی کنکور ارشد و درسها هم روی بهانه های آمدم تاثیر نداشت و یا تعطیلاتی که شروع شده و جز خواندن ۳-۴ کتاب و کمی ورزش کردن و افتادن دنبال کاری که نیست ، هنوز چیزی ازش نفهمیدم. تو سرم غلغله است! تفریح و استراحت و دوباره کنکور ارشد؟ تو سرم غلغله است!