shahinmehr.persianblog.ir

hasas.blogfa.com

پارمیس

http://www.hasas.blogfa.com/1391/03

هر چند جدا شدیم از یکدیگر / ای کاش که خواهر و برادر بودیم. از گنجه ی قدیمی رویاها پیراهنی به یاد تو می پوشم. آنگاه در پیاله ای از خورشید شب را سلامتی تو می نوشم. حس می کنم که صخره ی مرجانیت من را به سمت حادثه می خواند. من را که پر تلاطم و طوفانی من را که بی تحرک و خاموشم. گاهی چو موج سرکش و سنگینی خود را به صخره های تو می کوبم. پس می زنی مرا به دل دریا من باز هم به قصد تو می کوشم. حتی اگر ز صخره مقاوم تر من دور می زنم دل سنگت را. آن وقت چون جزیره ی زیبایی می گیرمت همیشه در آغوشم. قصه ی سیب مقدس.

hasas.blogfa.com

پارمیس

http://www.hasas.blogfa.com/post/30

هر چند جدا شدیم از یکدیگر / ای کاش که خواهر و برادر بودیم. گریستن آدم را آرام می کند. نوشته شده توسط رضا حساس در سه شنبه سوم بهمن ۱۳۹۱ ساعت 10:10 موضوع لینک ثابت. گلپونه ) به پاس حرمت دوستیها. قصه ی سیب مقدس. به یاد حماسه ی آزادسازی خرمشهر. پارمیس اسم دخترمه.البته پارمیس یادآور خاطرات روزهای طلایی عمرم در آژانس تلفنی به همین اسمه که هیچوقت تکرار نخواهد شد.وقت بخیر پارمیس. جیک جیک مستون*- -! یک پیاله شعر(دانشجویان شیراز). فانوس خیس (نعیمه مرادی). ترنج (نگین و مقداد). سایه عشق ( سایه ). ساناز و سارا بهشتی.

hasas.blogfa.com

پارمیس

http://www.hasas.blogfa.com/1392/04

هر چند جدا شدیم از یکدیگر / ای کاش که خواهر و برادر بودیم. نمی شود که گذشت از غزل ترانه ی تو. از آبشار رها در مسیر شانه ی تو. دو چشم نه، دو نگاه رسیده تا خورشید. چه قدر خاطره دارد نگارخانه ی تو. بهار مختصری از نفس کشیدن توست. خوشا به حال درختی که زد جوانه ی تو. چه حس ممتد دوری ست می وزد بر من. که تا همیشه بگیرد دلم بهانه ی تو. سپرده ام تن خود را به جاده کولی وار. که گم شوم همه جا از پی نشانه ی تو. تو آفتابی و من پابرهنه پای دلم. نمی شود که بیایم به آستانه ی تو. تو را به حال خودت می گذارم اما عشق.

hasas.blogfa.com

پارمیس

http://www.hasas.blogfa.com/post/22

هر چند جدا شدیم از یکدیگر / ای کاش که خواهر و برادر بودیم. قصه ی سیب مقدس. یه درخت سیب میشناختم که ته یکی از کوچه پس کوچه های خیابان شریعتی. توی حیاط یک خانه قدیمی بود.همیشه بهش سر می زدم.خیلی عجیب بود اما باور کنید. توی هوای سرد و برفی آذر و دی هنوز سیبهاش روی شاخه ها مونده بود.برف میبارید. روی سیبها و من از کوچه ی بن بست از زیر چراغی آبگون نگاهشون می کردم. اما یه بار که رفتم اون درخت رو به دوستم نشون بدم دیدم که. خیلی ناراحت شدم.شاید بیصدا گریه هم کردم.رفتیم در زدیم یه مرد با صفا اومد دم در. شعرهای عاش...

hasas.blogfa.com

پارمیس

http://www.hasas.blogfa.com/post/29

هر چند جدا شدیم از یکدیگر / ای کاش که خواهر و برادر بودیم. انجمنهای شعر در کرمانشاه با افول چشمگیری مواجه شده اند. همین سوال آغاز دیالوگی بود که تا امروز به اشکال مختلف ادامه دارد . با همین چند واژ ی کلیشه ای شروع می کنم . از خودتان بگویید. جرقه ی سرودن شعر در نوجوانی آغاز شد و مربیان ادبی کانون خصوصا زنده یاد خانم فرازی در کانون مرا به این دنیای زیبا رهنمون شدند.بعدها با راهنمایی همین عزیزان بود که وارد انجمنهای ادبی استان شدم و شعر را جدی تر دنبال نمودم. تجربه ی مطبوعاتی چگونه تجربه ای است؟ به نظرم بهت...

hasas.blogfa.com

پارمیس

http://www.hasas.blogfa.com/post/32

هر چند جدا شدیم از یکدیگر / ای کاش که خواهر و برادر بودیم. نمی شود که گذشت از غزل ترانه ی تو. از آبشار رها در مسیر شانه ی تو. دو چشم نه، دو نگاه رسیده تا خورشید. چه قدر خاطره دارد نگارخانه ی تو. بهار مختصری از نفس کشیدن توست. خوشا به حال درختی که زد جوانه ی تو. چه حس ممتد دوری ست می وزد بر من. که تا همیشه بگیرد دلم بهانه ی تو. سپرده ام تن خود را به جاده کولی وار. که گم شوم همه جا از پی نشانه ی تو. تو آفتابی و من پابرهنه پای دلم. نمی شود که بیایم به آستانه ی تو. تو را به حال خودت می گذارم اما عشق.

hasas.blogfa.com

پارمیس

http://www.hasas.blogfa.com/post/19

هر چند جدا شدیم از یکدیگر / ای کاش که خواهر و برادر بودیم. همیشه دلخوش از اینم که ماهتابی هست. برای رخوت این تن مجال خوابی هست. هزار شکر که از تاک خاطرات شما. برای لحظه ی تنهایی ام شرابی هست. چه غیر آینه باید جوابگو باشد. سوال پنجره ها را اگر جوابی هست؟ کلید شهر اساطیریان به دست من است. هنوز فرصت دلخواه انتخابی هست. هنوز می شود این زندگی ورق بخورد. هنوز بر سر این برکه ها حبابی هست. همیشه در پس پیراهن زمستانها. نشان قامت لرزان آفتابی هست. و این گناه قشنگ تمام گندمهاست. به جرم سر زدن از خاک آسیابی هست.

hasas.blogfa.com

پارمیس

http://www.hasas.blogfa.com/post/27

هر چند جدا شدیم از یکدیگر / ای کاش که خواهر و برادر بودیم. از گنجه ی قدیمی رویاها پیراهنی به یاد تو می پوشم. آنگاه در پیاله ای از خورشید شب را سلامتی تو می نوشم. حس می کنم که صخره ی مرجانیت من را به سمت حادثه می خواند. من را که پر تلاطم و طوفانی من را که بی تحرک و خاموشم. گاهی چو موج سرکش و سنگینی خود را به صخره های تو می کوبم. پس می زنی مرا به دل دریا من باز هم به قصد تو می کوشم. حتی اگر ز صخره مقاوم تر من دور می زنم دل سنگت را. آن وقت چون جزیره ی زیبایی می گیرمت همیشه در آغوشم. قصه ی سیب مقدس.

hasas.blogfa.com

پارمیس

http://www.hasas.blogfa.com/post/20

هر چند جدا شدیم از یکدیگر / ای کاش که خواهر و برادر بودیم. به یاد حماسه ی آزادسازی خرمشهر. سلامیه عزیزی همیشه به من لطف داره و ازم میخواد که به روز بشم. همین چند روز پیش هم کامنت داده که. چرا به روز نمیشی؟ مونده بودم چیکار کنم که با این دستهای خالی بتونم به محبتش جواب. بدماینه که از دوست خوبم مهدی مردانی. شعر قشنگی یادم اومد که. بدون معطلی تصمیم گرفتم اون رو برای. این پست تقدیم حضورتون کنم. امیدوارم که بپسندید.هر چند دردناکه و از زبان دختر یک مفقودالاثره. شب که میشه تو پنجدری یه دختری مثل پری. تا صبح برا...