sibenogrei.blogfa.com

sokutpoem.blogfa.com

سکوت - مثنوی خورشید

http://www.sokutpoem.blogfa.com/post-13.aspx

بشنوید ای دوستان این داستان . خود حکایت شرح حال ماست آن. برخیز ز بستر ظلام ای خورشید. این صبح مبارکت سلام ای خورشید. این دشت فراخ سبز را روشن کن. آنگاه نگاه در نگاه من کن. ما هر دو نگاه شعله پرور داریم. باید ز نگاه هم اثر برداریم. ای شعله زده به خویش ای ققنوسم. این آتش جاودانه را می بوسم. اما تو مرا مگیر کم از خویشت. زنهار ز من اگر بیایم پیشت. هر چند تو شعله می زنی در جانم. من با ظلمات خود تو را سوزانم. تو غره مشو به جان آتشپوشت. هشدار که سایه ام کند خاموشت. اما نه . من و تو پاک جانی داریم.

sokutpoem.blogfa.com

سکوت -

http://www.sokutpoem.blogfa.com/post-21.aspx

بشنوید ای دوستان این داستان . خود حکایت شرح حال ماست آن. عمری حدیث خوش سپردم به دست باد. باری هنوز چشم امیدم به بادهاست. شب ها که سر به بالش اوهام می نهم. تا صبح گفتگوی من و خیل یادهاست. یکبار با خیال تو سرمست خنده ام. یکبار نعره می کشم و گریه می کنم. آنگاه غم به خنده نگه می کند به من. می خندم از نگاه غم و گریه می کنم. ناگه نگاه می کنی از آنسوی خیال. شادی شکوفه می زند از گریه های من. سرشار می کند شب تاریک را ز نور. درهای هشتگانه ی باغ بهشت را. یکباره در نگاه تو بر من گشوده اند. ابزار هدایت به بالای صفحه.

banafshehtalkh.blogfa.com

همین است که وحشی ام می کند این بنفش تلخ - شاید شبیه باشم به تو ، به زندگی ات اما میدانم این حرفها از تلخی زندگی ات کم نخواهد کرد!

http://www.banafshehtalkh.blogfa.com/post-3.aspx

همین است که وحشی ام می کند این بنفش تلخ. شاید شبیه باشم به تو ، به زندگی ات اما میدانم این حرفها از تلخی زندگی ات کم نخواهد کرد! تقدیم میشود به تمام زنانی که زندگی چند ساله شان، خاطرات ریز و درشتشان، روز های خوب و بدشان توی چند برگ کاغذ خلاصه میشود تا خاک بخورد لای پرونده ها ، آنقدر که در راهرو های سرد و طولانی نفسشان بالا نیاید بگویند آه! تا از پا پس کشیدنت بنویسم. به اینکه در نبود من. خوب دلت را به سیگارهای نیمه شب خوش کرده ای. و معشوقه های دم دستی ات. که هر روز چند وجب از زندگیت را به گند بکشند.

banafshehtalkh.blogfa.com

همین است که وحشی ام می کند این بنفش تلخ - کجا را دارم که بروم ؟! وقتی تمام راه ها به تو ختم می شود!!!

http://www.banafshehtalkh.blogfa.com/post-5.aspx

همین است که وحشی ام می کند این بنفش تلخ. کجا را دارم که بروم؟ وقتی تمام راه ها به تو ختم می شود! النگو هایم را در می آورم. و دلم را پرت می کنم گوشه ی اتاق تا خاک بخورد. می افتم به جان خیابان ها. و نفس های مکرر مردان و چشم های بازشان . تنگ تنگ گریه می کنم. تا بتوانم خراش بیاندازم صورتت را. در عکسی که جفتمان می کرد. و روز ها را ردیف کنم کنار کاسه های چه کنمی که پر از ترک اند. درست مثل بخت بدت که عجیب دوستم دارد و. حالا به جان استخوانهایم افتاده است! از کم آوردنت به گریه می افتم. هق هق هایم کیفورش می کند.

banafshehtalkh.blogfa.com

همین است که وحشی ام می کند این بنفش تلخ

http://www.banafshehtalkh.blogfa.com/9103.aspx

همین است که وحشی ام می کند این بنفش تلخ. زود عادت می کنی به زنده گی, که کرایه اش عقب افتاده است و زنان اقساطی و . ما را برای هم! ما را در کنار هم! ما را در مقابل هم! ما " فقط دو حرف ساده است. که می آید با خودش سقف بیاورد. من امروز قمر در عقربم . برایم ورد نه . برایم نذر . نه! که من " مرغ باغ ملکوتت بودم ". من فقط دو حرف ساده است. که از چشمهایت افتاده است. و خودش را در انتهای همین خیابان. با سرسام بالا زیر بگیرد. من انتظار معجزه نخواهم داشت. که امروز قمر در عقرب است. و ما را در شیشه های جدا جادو کرده اند .

banafshehtalkh.blogfa.com

همین است که وحشی ام می کند این بنفش تلخ - من یک احمق بدون نقصم که پا برداشته به دوست داشتنت...

http://www.banafshehtalkh.blogfa.com/post-7.aspx

همین است که وحشی ام می کند این بنفش تلخ. من یک احمق بدون نقصم که پا برداشته به دوست داشتنت. گذاشته بودیم دست بزنند! دندان هایمان را بشمارند! چند دنده کم آورده باشم خوب است؟ که من یک زنم . زنی که خوب گریه می کند. زنی که دستهایت را از لای استخوانهای پوکش. و کاسه کاسه خون بالا آوردنش را تماشا میکنی! او که آمده بود. لبهایش را لای زخم های کهنه ام بگذارد. او که آمده بود. رخشش را آورده بود. ومی خواست خوشبختی ام را در تمام شهر جولان دهد! نامه های عاشقانه ام را. عریضه نویس های ته خیابان ها امضا می کنند!

horal.persianblog.ir

مقدمه ی یک پوزش... - حورالیسم!

http://horal.persianblog.ir/post/3

مقدمه ی یک پوزش. نویسنده: نگین باهر(حورال) - شنبه ۱۳۸٩/۱/٢۱. فکر می کنم انتظار برای سخن گفتن دوباره من وشما به قدر کافی طولانی شده باشه و اصلا طاقتی برام نمونده که بخوام مقدمه بنویسم و وقت بیشتری تلف کنم.عنوان مطلب هم چیزی بود برای-به قول خودمون.-حفظ کلاس قضیه. گذشته از شوخی.امیدوارم دلهای بزرگتون پر از قشنگیها باشه.که جا نداشته باشین دلخوری از منو به دل بگیرین. تصمیم داشتم اولین مطالب را از بهترینهای بهترینها.آغاز کنم.اما به دلایلی نظرم عوض شد.واز اولین های خودم شروع میکنم. همینحورال.با چه قدر ایهام!

banafshehtalkh.blogfa.com

همین است که وحشی ام می کند این بنفش تلخ - ما را از هم گرفته اند . به زور چاقو هم در من نوشته نمی شوی!!!

http://www.banafshehtalkh.blogfa.com/post-4.aspx

همین است که وحشی ام می کند این بنفش تلخ. ما را از هم گرفته اند . به زور چاقو هم در من نوشته نمی شوی! یک روز بلند می شوی و می بینی. باد همه چیز را با خود برده است . خانه دیگر جای زندگی نیست و. عزیزم کلمه خوبی برای یک خداحافظی! غذا روی اجاق می ماند. و چای های دو نفره سرد می شود. من برای همیشه ترکت کرده ام. گلدانهایم را آب بده. و سهم گنجشک های لب پنجره را. از نان هایی که سر میز صبحانه ، دست نخورده. هر شب به چمدانی که از خانه ات آورده ام. واین که چند سال زندگی. توی این چمدان جا شد؟

navayedel26.blogfa.com

نوای دل

http://www.navayedel26.blogfa.com/8709.aspx

کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد؟ یک نکته از این معنی گفتیم و همین باشد. همه قبیله من عالمان دین بودند* *مرا معلم عشق تو شاعری آموخت. طلسم غربتم این جا شکسته خواهد شد؟ ساعتی مانده به غم، پشت پرچین وفا (احمد حسینی). باغ باران (محمد رضا پارسی پور). نقد اشعار (انجمن مجازی ایران). در کوچه های خیس و خلوت پاییز (هورمزد یعقوبی نژاد). شبروان خیال (امیر درخشان). شعر و زندگی (موسی کلیم). رنگ از رخ تمام قلم ها پریده است (دکتر کاووس حسن لی). کوچه (محمد مهدی حقیقت). معرق روی پارچه (احد سعدی).

navayedel26.blogfa.com

نوای دل -

http://www.navayedel26.blogfa.com/post-17.aspx

کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد؟ یک نکته از این معنی گفتیم و همین باشد. همه قبیله من عالمان دین بودند* *مرا معلم عشق تو شاعری آموخت. طلسم غربتم این جا شکسته خواهد شد؟ ساعتی مانده به غم، پشت پرچین وفا (احمد حسینی). باغ باران (محمد رضا پارسی پور). نقد اشعار (انجمن مجازی ایران). در کوچه های خیس و خلوت پاییز (هورمزد یعقوبی نژاد). شبروان خیال (امیر درخشان). شعر و زندگی (موسی کلیم). رنگ از رخ تمام قلم ها پریده است (دکتر کاووس حسن لی). کوچه (محمد مهدی حقیقت). معرق روی پارچه (احد سعدی).